قبرس روز یکشنبه (16 اوت) 60 سال از استقلال خود از بریتانیا را بدون هیاهو جشن می گیرد، زیرا این جزیره کوچک تقسیم شده و پایگاه های بین المللی و نیروهای حافظ صلح سازمان ملل است.
هوبرت فاوستمن، استاد علوم سیاسی در دانشگاه نیکوزیا، گفت: «در آن زمان، استقلال به مصالحه تبدیل شد که هیچ یک از جنبه‌های متضاد اجباری یا خواهان آن نبود.
جزیره مدیترانه‌ای که اکنون جمعیتی بالغ بر 1.2 میلیون نفر را در خود جای داده است، برای امپراتوری‌های متوالی بر اساس ترتیب اعصار، دارایی ارزشمندی بوده است.
تاریخ استاندارد آن را بین جنوب یونانی زبان و شمال ترک زبان خراب کرده است.
دو پایگاه انگلیسی، ساختاری به هم ریخته پس از خروج آنها، پس از آن اشغال ترکیه – کدام استقلال؟ از جورجیوس افکسنتیو، یک رستوران‌دار یونانی قبرسی در خیابان لدرا در نیکوزیا درخواست کرد.
این روز، یک گذرگاه عابر پیاده شلوغ که در اختیار پارتیشن‌های ضعیف ونیزی پایتخت بود، درست با ترتیب دادن نبرد خونین چریکی یونانی‌های قبرس علیه سربازان بریتانیایی در سال 1950، به عنوان «قاتل مایل» شناخته شد.
محله اکثریت قبرس یونانی جزیره در سالهای 1955-1959 برای انوسیس، یک اتحادیه طولانی مدت با “سرزمین مادری” یونان جنگیده بود.
این امر در آخرین ارائه استقلال کنونی بریتانیا در سال 1960، مشروط به حفظ حاکمیت لندن بر دو پایگاه ساحلی، پیش از خونریزی بین جوامع و تهاجم ترکیه به قبرس شمالی در سال 1974 است.
رشته امپراتوری ها
این تحویل در شب 15-16 اوت 1960 از آخرین فرماندار بریتانیا، سر هیو فوت، به اولین رئیس جمهور قبرس، اسقف اعظم یونانی-ارتدوکس ماکاریوس انجام شد.
استقلال به قرن‌ها سلطه رشته‌ای از امپراتوری‌ها، در کنار آشوری‌ها، ایرانی‌ها، یونانی‌ها و رومی‌ها و در نهایت بریتانیایی‌ها که موقعیت استراتژیک آن را به ویژه پس از مصیبت سوئز در سال 1956 ارزش قائل بودند، پایان داد.
روابط بین جمهوری قبرس، که اکنون یکی از اعضای اتحادیه اروپا است، و بریتانیا نشان می دهد که از زمان استقلال خود همچنان قوی بوده است.
دوستان بریتانیایی نان و کره تجارت گردشگری این جزیره برای رفت و آمد هستند، اگرچه ویروس کرونای غیر متعارف در فصل تابستان بیشتر آنها را حفظ کرده است.
یانیس یوآنو، بنیانگذار تانک میانجی ژئوپلیتیک قبرس، گفت: روز استقلال در یکشنبه، زمانی که اکثر قبرسی‌ها خودشان به سواحل دریا دستبرد می‌زنند، «اکنون اساساً شناخته شده نیست».
یوآنو با اشاره به گرمای شدید اواسط آگوست و یک تعطیلات غیر سکولار مسیحی مهم، افزود: جمهوری قبرس به دلیل “دلایل هدفمند” مراسم بزرگداشت رسمی را به اول اکتبر منتقل کرد.
ترک‌های قبرس زمان اعلام دولت ناشناخته بین‌المللی خود را در 15 نوامبر 1983، نه سال پس از حمله آنکارا در پی کودتای مورد حمایت حکومت نظامی حاکم بر یونان، کشف کردند.
محمود اردن، مالک مرکز تولید پنیر هالومی ترک قبرسی، با اشاره به معاهدات پیش از استقلال که نیروهای یونان و ترکیه را به عنوان «ضامن» وارد کردند، گفت: «آنها به عنوان دشمن پایان حکومت بریتانیا، «به علاوه ظاهر سربازان ترک» را 60 سال پیش از آن می‌ستایند. “.
پروفسور احمد سوزن، رئیس علوم سیاسی دانشگاه مدیترانه شرقی در فاماگوستا، قبرس شمالی، گفت: «برای بیش از 90 درصد از ترک‌های قبرس، اکنون (16 اوت) به آرامش اشاره نمی‌کند. از ما در حال حاضر انجام می دهیم، حتی آن را علامت گذاری نکنیم.”
سیم خاردار و کیسه شن
رئوف دنکتاش، رئیس آرام آرام ترک قبرس، با ترکیبی از قومیت‌ها به جا مانده از تمدن‌های فراوان در جزیره، مشهور است که می‌گوید «قبرسی ایده‌آل الاغ قبرس است».
پروفسور جیمز کر لیندسی از کالج اقتصاد لندن گفت: «قبرس اساساً از سال 2004، زمانی که به اتحادیه اروپا ملحق شد، دارای حسی از خود است.
او گفت: «معمولاً به عنوان جمهوری اکراه شناخته می‌شود… قبرس اکنون استقلال را به عنوان نشان افتخار ندارد،» اکنون مانند مستعمرات ضعیف مختلف نیست.
پس از شش مدت زمان طولانی، در سطح سر فاقد نمادهای متحد کننده مربوط به سرود ملی خود است.
این پرچم، که آرایش جزیره و نمادهای صلح را در زمینه سفید نشان می دهد، به عنوان یک کتاب الکترونیکی دستی و یک لوگوی خشن توسط مربی آثار هنری ترک قبرسی طراحی شد.
در حال حاضر ارزان‌ترین زمان در جنوب است.
یکی از قدیمی‌ترین نیروهای حافظ صلح در سراسر جهان متحد، UNFICYP، در یک «خط بی‌تجربه» که با پارتیشن‌ها، سیم خاردار و کیسه‌های شن محافظت می‌شود، گشت‌زنی می‌کند.
زمانی که درگیری‌های بین جمعی در نیکوزیا در دسامبر 1963 آغاز شد که پس از تهاجم سال 1974 در سراسر قبرس به طول انجامید، قبل از هر چیزی که توسط یک مجموع بریتانیایی با مداد سبز ترسیم می شد، قرار گرفت.
خشونت و تنظیم ساختار تقسیم انرژی پس از آن صورت گرفت که ماکاریوس در نوامبر 1963 اصلاحاتی را پیشنهاد کرد که ترک‌های قبرس آن را رد کردند.
این روز، یادبودهای نبرد، گورستان‌ها و شهرهای ارواح به عنوان یادآوری آرام از خون‌رسانی حمایت می‌شوند.
صدها و هزاران نفر از دو جامعه جزیره کشف کردند که خانه خود را در بریتانیا، که پایگاه‌های آن در قبرس دارای نام‌های عجیب و غریب و ضعیف بلوار انگلیسی است، باز کردند.
اما برخی از یونانی‌های قبرس – به خاطر تلخی از مخالفان که به دلیل ترتیب مبارزه مسلحانه به دار آویخته شدند – ملکه الیزابت دوم را با ترتیب دادن یک توصیه جستجو در اکتبر 1993 از نیکوزیا، پایتخت نهایی تقسیم شده کره، به تمسخر گرفتند.
دیدگاهی یافت نشد